کارگردان فیلم های سینمایی «زمهریر» و «دل شکسته» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سازوکار اقتصاد در کشور بسیار به هم ریخته است. این اوضاع نابسامان اقتصادی در سینما هم تسری پیدا کرده؛ البته نکته مهمی که وجود دارد این است که آنقدر اوضاع و احوال زندگی مردم اسفبار شده که دیگر افزایش قیمت بلیت سینماها برای مردم اهمیتی ندارد.

وی ادامه داد: وقتی بورس شکست می خورد و وقتی مردم توان تأمین معاش روزانه شان را ندارند و کشور به سمتی پیش می رود که همه چیز تنها برای مرفهین است و زندگی برای مردم عادی سخت تر شده واقعاً دیگر اینکه قیمت بلیت سینماها افزایش پیدا کرده چه اهمیتی دارد؟

این سینماگر با تأکید بر اینکه جریان لاکچری و تفاخر طلبی و زیستن در شرایط فرهنگی که تحت تأثیر شرایط روز جامعه جهانی است روی مردم تأثیر گذاشته اظهار داشت: اوضاع اقتصادی کشور از هر نظر فاجعه بار است و هر افزایش قیمتی که به مردم فشار وارد کند پذیرفتنی نیست! البته کالای فرهنگی و هنری در سبد معیشتی خانواده ها قرار ندارد چرا که آدمی که نان ندارد بخورد فیلم و سرگرمی برای چه می خواهد؟

رویین تن تصریح کرد: وقتی مردم برای گذران زندگی شان به خرید پوست مرغ و استخوان گاو روی آورده اند و نمی توانند گوشت و مرغ مصرف کنند دیگر سینما را برای چه می خواهند؟ افسوس من از اینجا است که کشور ما کشور زاغه نشینان نیست کشوری بزرگ است و پر از ذخائر و معادن غنی که در آن هیچ فرد فقیری نباید وجود داشته باشد اما آنچه شاهدیم این است که اوضاع همه مردم کشور به شدت به هم ریخته است.

وی سپس با انتقاد شدید از رسانه ملی متذکر شد: من برای برنامه سازان و مدیران صدا و سیما بسیار متأسفم که در این دوران اسفبار اقتصادی فقط به قشر مرفه توجه دارند و طبقه مستضعف و متوسط برایشان خالی از هرگونه اهمیتی است؛ واقعاً نمی دانم چرا در رسانه ملی باید برنامه های آشپزی لاکچری با گوشت و مرغ و بوقلمون آموزش داده شوند در حالی که برخی از مردم حسرت لقمه ای نان دارند؟

این کارگردان سینما تأکید کرد: سینما و تلویزیون باید انعکاس دهنده اتفاقات روز جامعه باشند، مردم باید تصویر خود را در آثار این رسانه ها ببینند در غیر این صورت با این رسانه ها قهر کرده و از تماشای آن ها حذر خواهند کرد.

رویین تن در خاتمه اظهاراتش افزود: افزایش بی رویه نرخ بلیت سینماها و حق اشتراک پلتفرم ها در دوره ای که نرخ همه چیز در کشور دچار افزایش شده دور از انتظار نیست اما ای کاش حداقل برنامه هایی که در صنعت سینما یا حوزه سریال سازی برای پلتفرم ها و رسانه ملی تولید می شوند برنامه هایی باشند که مردم آن ها را از خود بدانند و حاضر باشند برای آن ها پول خرج کنند!